Mocht je nog nooit van Yotam Ottolenghi en zijn “Plenty” groentenimperium hebt gehoord, dan weet ik niet zo goed hoe dat kan. Opeens was hij er, om onze keukens totaal om te gooien met waanzinnige hoeveelheden groene kruiden en olijfolie. Ingrediënten waarvan je nog nooit had gedacht dat het bij elkaar zou kunnen blijken een wonderschone … [Lees verder…]
Zo stond ik afgelopen maandagochtend totaal onverwacht in IJmuiden een kabeljauw te fileren. Niet wat ik had verwacht toen ik werd gevraagd mee te gaan met een cursus vis fileren: ik dacht aan een middelmaat forelletje, of een bescheiden zeebaars. Weet je hoe groot een kabeljauw is? Het ding weet zeker een kilo of 6, … [Lees verder…]
Om het een en ander duidelijk te houden, en scones en Aziatisch eten niet samen in een blog te beschrijven waren, hierbij het vervolg van de kookavonturen dit weekend. Boek nummer 6 is stiekem in werkelijkheid mijn nieuwste kookboek, maar ik kon het niet laten. Ja, ik heb een probleem maar zullen we het er … [Lees verder…]
Soms wordt me gevraagd wat mijn favoriete eten is. Een onmogelijke vraag om te beantwoorden, om de volgende redenen: Ik ben in de eerste plaats inconsistent. Nee, serieus. Mijn smaak, of het nu om mode, muziek of eten gaat, is zo veranderlijk als het Nederlandse weer. En verandert trouwens ook mee met het Nederlandse weer. … [Lees verder…]
Oftewel, prei met spekjesdressing. Dat klinkt een heel stuk minder galant. Prei is een beetje een horkerige groente. Iets waarmee je prima iemand op zijn hoofd kunt meppen – zeker het groene bladgedeelte is daar bij uitstek voor geschikt. Beter dan een bloemkool, bijvoorbeeld – die kan je beter gooien, en ik ben slecht in … [Lees verder…]
Er zijn recepten die zo simpel zijn dat ze eigenlijk in eerste instantie niet geloofwaardig zijn. Soms pakt dat zeer slecht uit, en soms briljant. In ons huishouden houden wij van Bill Granger, vanwege zijn simpele recepten. Hij is zo’n blakende Australische TV-kok met een knus gezin en blijkbaar enorm veel tijd om handen om … [Lees verder…]