Om het een en ander duidelijk te houden, en scones en Aziatisch eten niet samen in een blog te beschrijven waren, hierbij het vervolg van de kookavonturen dit weekend.

Boek nummer 6 is stiekem in werkelijkheid mijn nieuwste kookboek, maar ik kon het niet laten. Ja, ik heb een probleem maar zullen we het er gewoon niet over hebben?

Het is het 1e kookboek van het het kooktijdschrift Lucky Peach, wat best wel een hipstergebeuren is, maar ik toch erg blij van word. Het heet 101 Easy Asian Recipes en is van Peter Meehan en de editors van Lucky Peach. Op de achterkant claimt het boek 100% INAUTHENTIC! te zijn, en dat vind ik persoonlijk echt een verademing. Dan hoef ik me ook niet keurig aan de regels te houden, en jij dus ook niet. Er staan parels in als “Pesto Ramen”, “Mall Chicken (de Amerikaanse versie van Chin. Ind. eten) en een selectie “Asian” “Ragus” – oftewel, pastasaus. Natuurlijk ook zat wat een stuk minder uitdagend fout is, maar hoe dan ook gericht op smaak en eenvoud, en niet op “echtheid”. Nu kan ik een zeer academische uiteenzetting geven waarom dit fantastisch is, maar dat doe ik niet. Vraag me dat maar na een paar wijn.

Het is opgebouwd op zo’n manier dat het een aantal basisingrediënten vereist (en een wok en een rijstkoker, waar ik het absoluut mee eens ben), en daarna nog een paar ingrediënten aanraadt voor als je iets ingewikkelder wilt doen. De meeste hiervan zijn bij een toko wel te krijgen, en als je een keer op antropologische expeditie wilt dan neem ik je mee naar Chinatown om de rest te kopen*. Ik weet nu in ieder geval al zeker dat dit boek binnen handbereik in de keuken blijft. Als ik die andere 98 kookboeken heb doorgekookt, bedoel ik.

Ik maakte er twee recepten uit die absoluut niet bij elkaar pasten maar wel afzonderlijk van elkaar fantastisch waren.

Miso Claypot Chicken (no Claypot)

Ja, daar gaan we weer met die kip. Sorry jongens, volgende recept is groente (maar niet vega, want oestersaus en vissaus). Dat gezegd hebbende, dit recept is briljant in zijn eenvoud. Marineer kip, doe rijst in rijstkoker, schep kip op rijst, zet aan. Het wordt niet veel eenvoudiger. Kan ook, gelukkig voor velen, in een pan. Maar dan is het half zo leuk niet meer.

Voor 2 à 3 personen:

• 2 eetlepels sojasaus
• 1 eetlepel oestersaus
• 1 eetlepel Shaoxing wijn (of gebruik droge sherry)
• 1 eetlepel miso (witte of rode)
• 1/2 theelepel zout
• 1/2 theelepel suiker
• 1/2 theelepel sesamolie
• vers gemalen witte peper
• 2 kippenbouten, verdeeld in poot en dij
• 8 verse shiitake paddestoelen, of 4 gedroogde, 30 minuten in heet water geweekt, in dunne plakjes gesneden
• 1 cup jasmijnrijst (250 ml), goed afgespoeld en uitgelekt
• 1 cup kippenbouillon (of weekwater paddestoelen)
• 1 plak gember van een 1/2 cm dik
• 2 bosuitjes, in stukken van 2 cm

Meng in een grote kom de alle ingrediënten tot en met de witte peper. Voeg de kip en de paddestoelen toe en meng. Laat staan totdat je het nodig hebt, dit kan ook een nachtje in de koelkast, bijvoorbeeld.

Doe de rijst, bouillon en gember in een rijstkoker of in een pan met dikke bodem. Leg de kip op de rijst met alle marinade, en verdeel de bosuitjes erover.

Rijstkoker: Doe de deksel op de pan en zet aan. Als hij uitgaat, check je of de kip gaar is. Dat doe je door er een gaatje in te prikken: is het vocht wat eruit komt helder, dan is het klaar, zo nee, dan geef je hem nog een paar minuten, afhankelijk van de gebruiksaanwijzing van je rijstkoker. Ik moest even wachten voordat hij weer aankon.

Pan: zet op een middelhoog vuur en kook met de deksel op de pot 5 minuten. Zet daarna het vuur laag, en laat 25 minuten zachtjes pruttelen totdat alle vocht is opgenomen en de kip gaar is.

Schep uit de rijstkoker en eet met een lepel uit een diep bakje.

Ja, dit was prima geluksvoedsel. Al is het alleen maar omdat ik in een rijstkoker een complete maaltijd heb gekookt, maar ook omdat het in die categorie valt. Het was echt lekker, maar het moet gezegd worden: het gerecht wat ik erbij had gemaakt omdat ik a. twee recepten wilde koken vanwege deze hele challenge en b. wel vond dat bosui niet als groente telde, verbleekte dit hele kippengebeuren. Dat wil niet zeggen dat je het niet moet maken. Nee-nee-nee. Koop een rijstkoker en eet dit 3 dagen per week. Je stresstherapeut zal je dankbaar zijn.

Stir Fried Asparagus

Maar dan, zoals je kunt zien, bimi. De asperges waren me nog net iets te duur, zo in februari.

Dit was waanzinnig. Zo’n gerecht waar je wakker van wordt. Ongelofelijk hartig, precies voldoende knoflook (heel veel), en toch de groente niet overstemmen. Dit wordt een vaak geziene gast in huize Pompelmoes.

Naast de bovenstaande kip klopte er alleen geen hol van. Volgende keer ga ik dit maken met witte rijst, en verder denk ik niet zo heel veel. Zo lekker.

Voor 4 personen:

• 400 gram groene groenten (Asperges, sperziebonen, broccoli, bimi – iets met beet)
• 2 eetlepels neutrale olie (ik gebruik arachide, maar zonnebloem werkt ook)
• 2 eetlepels gehakte knoflook (een teentje of 3 à 4)
• 1 theelepel sambal oelek of 1 gehakte rode supermarktpeper
• 2 eetlepels vissaus
• 1/4 cup (60 ml) oestersaus
• 1 eetlepel suiker
• vers gemalen witte peper
• 1/2 cup (120 ml) kippenbouillon

Haal een paar keer diep adem en haal je kookzen naar boven. Verzamel alle bakjes die je hebt, en zet alle ingrediënten klaar in een apart bakje in de onderstaande volgorde:

1 bakje met knoflook

1 bakje met sambal of peper en de vissaus

1 bakje met de oestersaus, suiker en witte peper

1 bakje met bouillon

Klaar? Ok, hier gaan we.

Blancheer in een flinke pan gezouten water je groenten. Deze bimi gingen ongeveer 2 minuten. Ze koken straks nog een beetje verder, dus niet te lang. Schep of giet ze in een vergiet, spoel af met koud water en zet apart.

Verhit in een wok de olie boven een middelmatig vuur. Voeg de knoflook toe, en laat voorzichtig pruttelen totdat je het ruikt, een halve minuut ongeveer. Laat de knoflook niet bruin worden.

Voeg de groenten toe aan de wok en zet het vuur helemaal hoog. Hou je hoofd koel en blijf zen. Roerbak de groenten een minuutje, voeg dan de sambal of peper toe en de vissaus. Roerbak een paar seconden, en voeg dan de oestersaus, suiker en gemalen witte peper toe. Roerbak nog een paar sconcen, en voeg dan de bouillon toe. (Zie je? Dat ging best. Dat had niet gelukt als niet alles klaarstond.) Laat dit een paar minuutjes koken tot de saus ietsje dikker dan water is, maar nog niet echt een soort siroop is geworden.

Serveer op een groot bord of in een ondiepe schaal.

En?

Nou ja, ik was dus al fan. Deze Thaise aanpak van groenten deed me enorm denken aan een gerecht bij de Bird Snackbar op de Zeedijk, wat mijn idee van Thais eten is enorm heeft gevormd. Ik kan me echter voorstellen dat dit boek niet voor iedereen even interessant is vanwege de zeer Amerikaanse versie van Aziatisch eten. Dit was echter zo’n beetje de ondertitel van mijn scriptie, dus vandaar dat ik nu continue met dit boek in mijn knuistjes zit te kwijlen. Mocht je echter een boek zoeken dat totaal anders is dan andere boeken, maar wel een hoge ‘het is dinsdagavond en er moet over 30 minuten iets op tafel staan’-factor heeft, dan raad ik je deze aan. Bovendien heeft de schrijver een losse, vriendelijke pen en een flinke dosis zelfspot en reflexiviteit over zichzelf als kok, authenticiteit van eten en de status van wat wordt beschouwd als “minderwaardig” eten door over-de-top-culi-snobs. Ik bedoel, er staat zelfs een recept in voor een gepofte aardappel wat zegt: “Hey, go bake a potato”, en daar ook nog een zeer interessante beschouwing over schrijft. Dan ben ik dus blij.

 

*Ik wil dus echt wel met mensen op expeditie in Chinatown! Wie gaat er mee?