Deze week was er niet bepaald een voor in de culinaire boeken. Misschien heb ik hele lekkere dingen gemaakt, ik weet het niet: de verkoudheid was onverbiddelijk. Maar goed, ik had mezelf ook een nieuw levensdoel gesteld, dus gekookt heb ik wel. Alleen op smaakgebied hangen jullie een beetje van de meneer hier af.

Voor Kookboekenplank No. 3 leek het me desondanks leuk om toch iets te proeven, en daarom viel het recept “Pittige Lamsburgers” uit het boek Doordeweeks van Hugh Fearnley-Whittingstall me op. Een berg specerijen en nog pittig ook. Hugh zit meestal helemaal snor met zijn recepten. Zo ben ik erg gecharmeerd van zijn Aardappel Venkel Soep, maar ik ben dan ook fan van venkel. Verder is het een boek met een hoge maakbaarheidsfactor: geen gezeik, geen gefrummel, gewoon eten met niet al te veel ingrediënten en een flinke dosis gezond verstand. Ik hou er wel van.

Nou, ik kan je geruststellen: zo pittig waren de lamsburgers niet. Of ik proefde het niet, natuurlijk. Maar ook aan de andere kant van de tafel werd dit vastgesteld. Misschien was ik de cayenne vergeten. Kan ook.

Was het goed te doen? Ja, zeker! Niet als je zoals ik dan ook zelf je platbrood wil maken (waar meneer Fearnley-Whittingstall ook een recept voor heeft maar waarvoor ik heel eigenwijs een zuurdesemvariant wilde maken), maar ik kan me voorstellen dat met wat gekochte platbroden naar wens, zoals pita, je een prima niet-te-moeilijk-zaterdagavond-voor-de-tv burger kunt maken.

Hier vind je het volledige recept. Het is prima te doen, en zeker als je alle specerijen zoals ik in een la hebt liggen. Ik heb de hele kruidenmix gemaakt en daarvan voor ons tweeën een kwart genomen. Wel vonden we de hoeveelheid yoghurtsaus aan de karige kant, maak daar minstens het dubbele van voor acht man.

Maar, om het nog veel makkelijker te maken, hierbij mijn cheat’s version met een gekochte specerijenmix die gewoon bij de AH te koop is.

Pittige Lamsburgers

gebaseerd op het boek Doordeweeks van Hugh Fearnley-Whittingstall

Voor 4 personen:

Voor gehakt:

• 1 afgestreken eetlepel garam masala
• snuf cayennepeper of andere chili naar wens
• 1,5 theelepel paprikapoeder
• 1 theelepel zout
• 1 teen knoflook, geperst
• 500 gram lamsgehakt

Voor de yoghurtsaus:

• 1/2 theelepel gemalen komijn
• 1/2 theelepel gemalen koriander
• 200 gram Griekse of Turkse yoghurt
• 1 klein teentje knoflook, geperst
• 12 blaadjes munt, fijngehakt
• zout
• Evt: 1 eetlepel sesamzaad

Verder nodig:

• (plat)brood, wat sla, misschien wat komkommer, tomaat en rode ui.

Meng alle ingrediënten voor het gehakt goed door elkaar en zet een uur in de koelkast zodat alles goed op smaak kan komen.

Meng alle ingrediënten behalve de sesamzaadjes voor de yoghurtsaus door elkaar en proef. Rooster de sesamzaadjes in een pan en strooi ze nadat ze zijn afgekoeld over de yoghurtsaus. Zet ook alle andere burgerzaken klaar: sla in een leuk bakje, komkommer en ui in plakjes.

Verwarm de oven voor op 200 graden als je van plan bent het brood daar in op te warmen.

Bak een klein stukje gehakt ter proef. Het zou behoorlijk lullig zijn als er bijvoorbeeld geen zout in zit. Pas eventueel de specerijen aan, meer cayenne, meer garam masala, of zout en peper.

Vorm vier redelijk platte burgers van het gehakt. Bak deze in een beetje olie in een zware koekenpan op middelhoog vuur. Ze mogen mooi medium rare blijven: hiervoor bak je ze ongeveer 4 minuten per kant, maar check af en toe hoe ver ze al zijn. Te gaar is jammer, te rauw is ook niet helemaal lekker, maar daar kan je tenminste wat aan doen (al ze niet al tussen je broodje met sla en saus liggen).

Laat de burgers op een warm bord met daarover een deksel of aluminiumfolie rusten terwijl je het brood verwarmt in een droge koekenpan, oven of broodrooster.

Bouw aan tafel je eigen burger in elkaar, of zet alles kant en klaar neer voor je mede-wie-is-de-mol-kijkers.

P.s.: Je kunt ook de compleet andere kant op doorslaan, en alles zelf maken inclusief de yoghurt! Is dat niet enig?

Ik heb al aardig wat uit dit boek gemaakt, en een ander receptje wat ik had gemaakt had ik zo veel aan aangepast dat het eigenlijk niet meer zijn recept was, dus moest ik nog iets anders maken. Een rock ’n roll ster ga ik nooit worden, met vreemden bellen heb ik tot mijn 25ste afgrijselijk gevonden en ik vind het al heel spannend als ik de weg moet vinden naar een nieuw adres, maar in de keuken leef ik graag op het randje: ik zou zelf wel eens yoghurt gaan maken. Fermentatie voelt altijd als licht gevaarlijk: levende beestjes enzo, en wie weet wat er allemaal mis kan gaan? Als je geen blogs meer voorbij ziet komen weet je dat het is misgegaan.

Ja, daar komen bij mij ook allemaal ‘eenvoudig leven op het platteland’ associaties bij op, maar dat weerhoudt me er niet van om al jaren met veel plezier dingen langer houdbaar te maken en vervolgens niet op te eten, want helemaal zeker ben ik er niet van wat ik precies met 6 potjes ingemaakte knoflook moet. Goed, yoghurt dus.

Verschillende recepten online riepen dingen als “dit is de oplossing om te besparen op mijn huishoudbudget” maar dat is hier in Nederland niet echt het geval hoor, tenzij je misschien de allergoedkoopste melk uit de supermarkt koopt – maar dan is ook de allergoedkoopste yoghurt waarschijnlijk vergelijkbaar. Waarom is yoghurt in Nederland zo goedkoop? In de V.S. betaalde ik me helemaal scheel voor een emmer “European Style Yogurt”.

Zelfgemaakte Yoghurt

gebaseerd op het boek Doordeweeks van Hugh Fearnley-Whittingstall

Nodig:

• 1 liter volle melk (Hugh zegt een halve, maar al die moeite voor twee bakjes yoghurt is wat te veel van het goede)
• 6 eetlepels volle yoghurt (ik had Griekse)
• Optioneel: 50 gram melkpoeder (zorgt voor dikkere yoghurt, ik heb het niet gebruikt)

Ook nodig:

• Thermometer
• Thermoskan (of een gietijzeren pan, een handdoek en een warm plekje)

Nou, nu komt de magie: Je warmt de melk en het eventuele melkpoeder zachtjes op in een pan totdat het 46 graden is, niet warmer en niet kouder. Giet het over in een voorverwarmde beslagkom (ik heb het sterke vermoeden dat je deze stap gewoon kan overslaan, aangezien het al in een warme pan zit…?) Indien het iets te warm is, laat je het gewoon weer afkoelen. Klop dan met een garde de yoghurt erdoor. Giet dit mengsel in een thermoskan of in een warme pan met deksel en pak deze in een handdoek. Dit zet je 6 tot 12 uur weg, in mijn geval de avond plus de nacht.

De volgende ochtend checkte ik de thermoskan en verhip: ik had yoghurt gemaakt. Briljant. En het smaakte precies zoals de yoghurt uit de winkel, wat me tegelijkertijd heel blij en een beetje teleurgesteld maakte, want tja, je had ook een stuk minder moeilijk kunnen doen. Maar leuk was het wel.

Het is overigens een stuk dunnere yoghurt dan in de supermarkt, maar je kunt het eenvoudig dikker maken door in een theedoek in een zeef te gieten en te laten uitlekken in de koelkast: voilà, hangop.

Volgende keer kan je weer yoghurt maken door van je oude yoghurt een beetje aan de nieuwe melk toe te voegen. Of je koopt een pak in de winkel, maar dat is niet leuk natuurlijk.

Is het maakbaar? Ja enorm. Weegt het op tegen een pak kopen in de supermarkt? Nou ja, gezien de melk meestal naast de yoghurt staat en het resultaat verdacht veel op elkaar lijkt, neig ik naar nee. Maar mocht je een even culinaire durfal (ahum) zijn als ik, dan is dit je kans.

Meer informatie nodig voordat je begint met fermenteren? Zie de altijd behulpzame site van The Kitchn.