Broodnodig

Ja, hier was ik al bang voor: nieuw academisch jaar in volle gang betekent het aantal blogposts terug naar 0 per week. Leuk, van die schrijfambities, maar het echte (lees: betaalde) leven zit in de weg. Een broodnodige update dus, vandaag.

Op het gebied van eten is het de laatste tijd hier dan ook wat stilletjes. Natuurlijk, er wordt zeker iedere dag gegeten, maar dat heeft soms de vorm van een gepofte zoete aardappel met gruyère (absoluut niet aan te raden), gecombineerd met vrolijk paarse spruitjes uit de oven (wel oke, niet bijster boeiend om over te schrijven) en een worst. Die ook nog lauw was. Dus, ook uit het dagelijks leven is er weinig inspiratie, en mocht het lekker en mooi genoeg zijn om over te schrijven is het al te donker om een foto van te maken.

Er is echter een lichtpunt in mijn leven, en dit lichtpunt is Rogier. Inmiddels zijn we echt hele goede vrienden en maken we samen mooie dingen. Nu kan ik eindeloos over Rogier blijven schrijven, maar ik kan me goed voorstellen dat dit voor de meeste mensen niet heel veel toevoegt in hun leven. Je moet er immers wel een beetje knettergek zijn wil je zuurdesembrood gaan bakken.

Ik ben er echter bijzonder in mijn nopjes mee, en best wel een beetje trots. Zie hier de creaties van de afgelopen tijd:

Deze was afgelopen weekend.

Je begrijpt, inmiddels heeft mijn nieuwe hobby interessante dimensies aangenomen in de vorm van verschillende soorten rijsmandjes, een niet aflatende stroom bloem in verschillende soorten en maten (vraag maar aan mijn lief die dit weekend een zak van 5 kilo molenbloem naar huis heeft moeten slepen), nieuw jargon zoals ‘miche’ en ‘couche’ en ‘lame’ en ‘batard’ en ‘banneton’ en ‘autolyse’ en een nieuw vrijdagavondritueel waarbij ik, ongeacht mogelijk bezoek, elk half uur van de bank afspring om in een soepige klodder deeg te kledderen. Regelmatig blijven er daarbij onduidelijke stukjes deeg ergens op mij plakken, die onwetende voorbijgangers enigszins doen terugdeinzen. Omdat zuurdesem regelmatig ververst moet worden, en je dus af en toe wat moet weggooien en ik toch iets van de zunigheid van mijn oma heb geërfd, ben ik inmiddels ook bedreven in het verwerken van restjes zuurdesem: muffins en pizza. Tot zover de ‘gezonde’ vervanging van taart bakken door brood bakken, maar ja. Je moet wat voor zo’n hobby over hebben.